50 jaar SV - Deel 4 oud vrijwilligers en bestuur aan het woord

Op 25 april 2024 bestaat onze Supportersvereniging 50 jaar. Voorafgaand aan het jubileum willen wij jullie meenemen in een reeks oude verhalen. In deel 4 praten we wederom met een aantal oud vrijwilligers en bestuurders van onze SV, toen De Vriendenkring geheten.

In deel 1 spraken wij met één van de oprichters van onze SV. Herman Schutte. Zoals jullie weten is Herman helaas niet meer onder ons. En het doet ons pijn dat hij ons 50 jarig jubileum niet meer mee mag maken. Dat halve eeuwfeest willen wij natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan, maar daarover later meer! Herman, mocht je dit ergens toch kunnen lezen, hartelijk dank voor alles wat je voor de SV en onze grote liefde De Graafschap hebt gedaan. Het was heel fijn om al die mooie herinneringen met jou op te halen!

Ook nu weer hebben wij weer mooie anekdotes gehoord. Soms zijn deze mensen om diverse redenen al een tijd niet meer op De Vijverberg geweest. Anderen zaten incognito gewoon op de tribune elke week. Maar wat opvalt is de passie, liefde en grote saamhorigheid, waarmee deze mensen praten over de club. Dat sterkt mijn gevoel weer: Wie is De Graafschap? Wij zijn De Graafschap, al die supporters!

Als eerste sprak ik met Sterino van der Graaf en zijn vrouw Tineke. In de jaren ’80 was Sterino bestuurslid en penningmeester van de SV. Er kwam een hele mooie verrassing op tafel…

Koffer

Sterino: De Supportersvereniging kwam als eerste met merchandising. Die spullen sloegen we op bij moeder op zolder. We hadden een reiskoffer die we dan meenamen naar het stadion, met een paar schragen en planken. Bij de oude ingang gingen we dan vaantjes enzovoort verkopen. En dan maar hopen dat het droog bleef.

Ik begon midden jarig ’80. Toen had je Arie Kuster, Bennie Zieverink, Cees van den Vlasakker, Sjaak Sessink en Geert Helmink onder andere. We regelden ook busreizen in die tijd. Soms had je gewoon te weinig bezetting in die tijd. Dan regelden we af en toe ook een sponsor voor die uitwedstrijden. Dan konden er toch 20 of 30 man gaan. Helaas ging het vaker niet door, dan wel. Tineke: We regelden ook wel een fruitmand, als spelers of andere mensen van De Graafschap ziek waren, of een bloemetje, als er een baby werd geboren. Sterino: Met de SV’s van FC Wageningen en NEC hadden we altijd leuk contact. Wij werden vaak uitgenodigd bij een feestavond van Wageningen, totdat ze er teveel op hadden, maar echt ruzie hebben we niet gehad. Tineke: Niet van hun bestuur, maar ze hadden wel van die bepaalde supporters. Officieel was ik misschien geen vrijwilliger, maar ik hielp altijd mee. Wij waren daar ook toen Jan Vreman zijn been brak. Je hoorde het echt kraken. Poeh!

Ik begreep van Herman Schutte dat de SV begin jaren ’80 bijna dood was gebloed?

Toen Herman vertrok naar het bestuur van de club hebben Cees als voorzitter,  Bennie, Arie, Sjaak, Geert en nog een aantal anderen de SV nieuw leven ingeblazen. Toen is de naam ook veranderd in “De Vriendenkring”.

Het voetballen was ook niet zo best in die tijd en de SV was op sterven na dood. Eigenlijk pas toen ik weg was en Kistemaker kwam, eind jaren ’80  werd het een heel stuk beter. Nu is er heel veel belangstelling, maar toen hadden we maar 1500-2000 man.

Oliebollenactie

Tineke: We hebben toen nog een oliebollenactie gehouden om de club weer te redden, omdat het financieel slecht ging. Nou dat was helemaal top in orde, haha. Dat is een mooi verhaal.

Sterino: Gijsbertse, toen voorzitter van De Graafschap, is naar de gemeente gegaan. Toen heeft de gemeente ook financiële steun geleverd en van de SV dacht Bennie Zieverink, wij moeten ook wat doen. Toen is de “beroemde ”oliebollenactie opgezet. Wiens idee het was weet ik niet meer, maar het idee was oliebollen bakken rond de feestdagen en verkopen door heel Doetinchem. Het werd echt heel groot opgezet. Tienduizenden oliebollen werden ingekocht! En daar is er maar eentje echt beter aan geworden en dat is de bakker… En ook wel de Esbro. Er was heel erg veel over, dus de Esbro heeft er heel veel ingevroren en die zijn later verwerkt tot veevoer, haha! We gingen ermee langs de deur met tientallen vrijwilligers. 10 gulden per zak. Bennie Zieverink moest gewoon persoonlijk garant staan met eigen geld, toen ze moesten worden ingekocht bij de bakker. En hij had gewoon zijn eigen huis hé. We hadden zaal Dimmendaal afgehuurd en dan vanaf daar telkens nieuwe voorraad halen en dan weer langs de deur. Uiteindelijk zijn we net uit de kosten gekomen! Tineke: Ik heb nog steeds die wasmanden waar al die zakken oliebollen hebben ingezeten!

Verrassing: “nieuwe” merchandising

Tineke: Aan het einde van de middag, komt als verrassing nog een klein restant van de merchandising op tafel die in de jaren ’80 werd verkocht. Al die tijd lag het verstopt op zolder. Een heel bijzondere vondst! Mogelijk zal een deel hiervan later nog in het nieuwe museum te bewonderen zijn!

De 3 voorzitters

Het tweede gesprek vindt plaats in de bestuurskamer van De Graafschap. Aan tafel maar liefst 3 oud voorzitters; Cees van de Vlasakker, betrokken bij de oprichting van de SV; Wim Schuurman, voorzitter van 1994-1998; Ruud Bos, Voorzitter van 1998-2003, samen met zijn zoon Dymitri “Guus de Zebra” Bos.

Betrokken vanaf de eerste periode

Cees van den Vlasakker was al betrokken vanaf het prille begin van de Supportersvereniging. Herman Schutte kwam bij mij en vroeg “kun je iets meer doen?”. In die tijd zaten wij boekjes te maken. Iedere avond stencilen. Vervolgens ben ik adverteerders gaan zoeken enzovoort. Dat werd later uitgebreid met de merchandising met Sterino onder andere. Maar helaas kwam er vanuit het bestuur van de club een gigantische tegenwerking. Wij waren als SV altijd actief bezig. We kwamen op een gegeven moment via de SV van FC Wageningen op het idee om een glossy uit te brengen, als presentatiegids voor de nieuwe spelers aan het begin van het seizoen. Wij zijn met dat idee naar het bestuur van de club gegaan. Is goed regel maar zeiden ze! Alles was al geregeld, met de drukker enzovoort.

Toen terug naar het bestuur met het eerste blad; kijk dit wordt hem. Toen zeiden ze; Dat is geen taak voor jullie. Toen was ik er wel klaar mee, na al die jaren als vrijwilliger heb ik het bijltje erbij neergegooid. We hebben echt hele mooie dingen gedaan. Feestavonden, kaartavonden, loterijen en bingoavonden. Degene die ons heel erg steunde was oud trainer Sandor Popovics. Dat was een geweldige kerel! Als wij iets niet voor elkaar kregen, ging hij naar het bestuur. Bijvoorbeeld: om een plaats te krijgen op de tribune. Dat kregen wij niet voor elkaar. Ik hoor het Sandor nog zeggen tegen het bestuur; “jullie zijn een stelletje kutten!” En die kon er wat van hoor! Maar toen ik stopte is Bennie Zieverink nog even gebleven, Herman Schutte ging naar het bestuur, Sterino kwam erbij. Cees zelf is uiteindelijk met zijn werk als politie agent dikwijls op het stadion bij wedstrijden geweest.

Wim Schuurman

Ik ben in 1994 gevraagd door wijlen penningmeester Gerard van Loo om in het bestuur te komen. Eerst ben ik secretaris geweest, totdat voorzitter Arie Kuster overleed. En toen ben ik voorzitter geworden. Ik merkte helaas ook wat tegenwerking met de dingen die je wilde doen. Even zo’n voorbeeld. We bedachten dat het leuk zou zijn een nieuw clublied voor De Graafschap te maken. Een paar dagen later kwam er een stuk in de krant dat we dat van plan waren.  Op een zaterdag belde Jan Ottink band mij op. Ik heb het gelezen en ik wil wel voor jullie doen! Er is toen inderdaad een mooi lied uitgekomen en dat werd toen gespeeld op een avond bij Zaal Janssen in De Kruisberg, en daar is het bij gebleven.  Toen ik kwam hadden we maar zo’n 150 leden. Ik zat net even het meegenomen krantenartikel van toen ik afscheid nam door te lezen. Toen zaten we op 1100 leden! De club ging toen natuurlijk de Eredivisie in, de club zat in de lift en iedereen was goedgemutst. Dat scheelt een hoop. Dat we toen met 50 bussen voor de eerste keer naar de Arena gingen was wel een van mijn hoogtepunten. Ruud; en daar moesten wij toen parkeergeld betalen! Dat had de busmaatschappij toen vergeten mee te nemen. Ze moesten 100 gulden parkeergeld per bus betalen! Ja, zo zijn die jongens natuurlijk groot geworden! Wim; Ik zie nog zo Tunnus Gierpet uit de bus stappen, petje op en met zijn klompen aan, een oud boodschappentasje onder de arm. De Amsterdammers keken zich de ogen uit. Zo van “wat hebben ze nou weer meegebracht?” We speelden daar gelijk, en op het moment dat wij scoorden en juichten zag ik Youp van ’t Hek kijken. Na de wedstrijd tikte hij me op de schouder; “leuk clubje hebben jullie”. Dat vond ik natuurlijk wel mooi. Ik kan mij ook nog herinneren dat wij een rondleiding kregen in het Gelredome, kwam Karel Aalbers zelf nog de rondleiding doen. Ruud: Het was een chaos toen daar die eerste keer, want je had nog geen hekken om de ingang van het uitvak! Ik heb nog samen met Hylke Enzerink (oud voorzitter) kaartjes zitten verkopen. Kom Ruud zegt die, we hebben nog kaartjes over. Dus wij daar een luik open doen en voor een tientje of 15 euro kaartjes verkopen, want er was nog plek. Met Willy, Dini en Ap er nog bij, stonden we daar te kijken, wat een chaos want we kwamen met 24 bussen en stonden in een rij tot aan de weg!

Ruud Bos

Ruud nam als opvolger van Wim de voorzittershamer over. In zijn tijd werden er een hoop dingen veranderd. Zo werd er een nieuw stadion gebouwd, met een (inmiddels verbouwde) nieuwe kantine, en introduceerde hij Guus de Zebra als mascotte. Ruud; Wij kwamen toen met dingen als de vlaggenparade op het veld, wat nu nog steeds gebeurd. En wij hebben de supporters kantine toen nog omgedoopt tot Jan Vreman Supportershome. We hebben zelfs de afscheidsavond van Jan Vreman georganiseerd. Niet eens de club. Herman Vermeer heeft ons daar heel erg mee geholpen. Dymitri: Maar toen ook veel dart toernooien. Je kon 538 euro winnen als je een 9-darter gooide. Natuurlijk is die nooit gewonnen, haha! Ruud: De supportersavonden werden toen wel goed bezocht. Je was wel zeer afhankelijk of de BVO wilde meewerken. Zeker als het niet goed ging, ging dat niet van harte. Maar ook de actie Boeren voor Boeren, tijdens de MKZ crisis. Daar hebben wij nog het landelijk nieuws mee gehaald. Dat was toen wat, hadden we allemaal tractoren hierachter staan. De boeren gingen achter de boeren staan. Als we toen slim waren geweest hadden we toen al de BBB opgericht.

Guus de Zebra

Het hele idee van Guus de Zebra kwam bij ons vandaan, verteld Ruud. Er leefde bij de SV al langer het idee dat we iets moesten gaan doen voor kinderen. Onze filosofie erachter was; Als je als 5 of 6 jarige op De Vijverberg komt, blijf je levenslang supporter. De een gaat naar de Spinnekop, de ander naar de Roodbergen, maar misschien ook wel een paar die later carrière maken in het bedrijfsleven en later zeggen, ik word hier sponsor. We zeiden dat we wilden beginnen met een kidsclub en dan moet je beginnen met een mascotte. Dus met dat verhaal naar Jacco Swart (toenmalige directeur) en we zitten te denken aan een zebra, omdat dat toen onze bijnaam was. Maar ook, een dier is vertederend voor de kinderen. Maar Jacco vond dat het een boer moest worden met een hooivork. MM: Maar Jacco had wel meer slechte ideeën, hahaha! Ruud: Maar wij zeiden juist, nee wij gaan voor de zebra. Wij vonden een boer met zwaaiende hooivork alleen maar agressie oproepen. Het sudderde een beetje door tijdens onze vergaderingen, maar uiteindelijk is een dag na het vertrek van Jacco Swart Guus de Zebra geboren. Dus op een gegeven moment belde Jos Geerken (oud manager van De Graafschap). Die naam moet je echt even noemen, want Jos heeft heel veel goede dingen gedaan voor De Graafschap. Ruud, Jacco Swart heeft ontslag genomen, heb je morgenvroeg tijd? Ik zit daar en begon weer over de zebra mascotte. Je hebt gelijk, dat gaan we doen zei Jos, we betalen beiden de helft en regel het maar. Een bedrijf uit Velp die pakken maakte voor Disney heeft toen dat pak gemaakt. In mijn belevenis kostte het iets van 5000 euro. Er zat eerst nog een ventilator in het hoofd, maar die is er later uitgegaan. Maar we moesten nog wel een naam bedenken. Dus er kwam een stemming voor die nieuwe naam, maar de uitkomst stond al vast, het moest Guus worden. Wat er nu gebeurd dat Guus Hiddink De Graafschap gaat helpen, is al jaren de natte droom van elke De Graafschap supporter geweest. Zeker als je weet dat Guus de meest wereldberoemde De Graafschap man is. Er was een nichtje van iemand op kantoor die zogenaamd de naam “Guus” had bedacht, maar dat stond allang vast. En zo is Guus ontstaan.

Is op dezelfde wijze toen ook het nieuwe logo van de club ontstaan?

Ja. Maar dat is niet helemaal eerlijk ten opzichte van Jacco Swart. Hij kreeg de hoon over zich heen, maar het gele komeetlogo was al bedacht voordat hij hier kwam. Hij moest alleen het plan uitvoeren. Dat was een idee van een aantal mensen uit de Business Club en die hebben die “komeet” toen bedacht. MM: na hevig protest van de supporters is toen een wedstrijd uitgeschreven om een nieuw logo te bedenken, maar dat zelfde bedrijf dat het gele komeetlogo heeft bedacht heeft ook het huidige “winnende” logo bedacht. Toen is ook de eerste klankbordgroep opgericht. Vanuit alle geledingen, zodat wij dan een beetje konden meebeslissen over de gang van zaken. Wij kregen 3 andere logo’s voorgeschoteld, waarin toch wel sterk werd aangeraden om voor een bepaald logo te kiezen. Toch was Swart een hele goede bestuurder. Hij is nog heel ver gekomen.

Aan de hand van ….zoon

Dymitry Bos kwam niet aan de hand van vader mee naar het stadion. Het was juist andersom! Ik heb mijn vader meegenomen thuis tegen PSV en we zijn nooit meer weggegaan. Ik heb hele leuke dingen meegemaakt hier. Ik ben de eerste die als Guus de Zebra het veld opging. Voor mij zijn leuke herinneringen de sfeeracties die wij op een gegeven moment gingen organiseren. Thuis bijvoorbeeld sterretjes, rookkanonnen en de “attamottamotta” sjaals. We wilden De Graafschap weer eens steunen financieel, dus wij hebben toen die sjaals laten drukken, die we voor een tientje verkochten. Ik naar die leverancier de sjaals ophalen. Ik had de auto helemaal vol met sjaals. Toch mooi 1000 sjaals verkocht!

Wat was jullie mooiste moment?

Cees: Ik vond het altijd mooi om te zien dat al die hordes mensen in de rij stonden voor de kassa bij de poort.

Wim: Toch wel met die 50 bussen naar de Arena.

Dymitri: Voor mij is dat een heel persoonlijk moment. Ik heb met mijn vrouw als eerste bruidspaar hier onze trouwfoto’s gemaakt op De Vijverberg. Mijn vader had van alles georganiseerd. We kwamen door de spelerstunnel met de opkomsttune van Safri Duo, erehaag. En zonder dat wij het wisten draaiden wij ons om en stond de familie te klappen. 

Ruud: Wat wij toen voor dat meisje hebben gedaan dat botkanker had. Dat kwam toen op het TV programma van Ton van Royen met mensen die een laatste wens hadden. Die hebben wij toen Super Supporter gemaakt. In een hele chique auto van Citroën Ruesink hebben wij haar in Beek opgehaald. Onder escorte van 4 politiemotoren zijn we hierheen gereden. Dymitri stond met alle kinderen van de vlaggenparade haar op te wachten. Vlak voor de wedstrijd het veld op. De verlichting op de tribune ging uit. En iedereen ging met een lampje aan zwaaien. Het meisje was overweldigd. Het meisje overleed 3 maanden later. Jos Geerken, Tim Bakens en ik gingen naar de uitvaart. We hadden ballonnen en vlaggen geregeld voor de begrafenis. Bij het condoleren stonden we achteraan wat terughoudend opgesteld. De moeder ziet ons en sprint onze kant op en springt me om de nek heen. Hartstikke mooi wat jullie allemaal gedaan hebben! Het was echt een grandioze samenwerking met De Graafschap samen.