50 jaar SV: Deel 3: Oud bestuursleden van Vriendenkring De Graafschap

Op 25 april 2024 bestaat onze Supportersvereniging 50 jaar. Voorafgaand aan het jubileum willen wij jullie meenemen in een reeks oude verhalen. In deel 3 sprak ik (Mark Melgert) met een aantal oud vrijwilligers van onze SV.

Op een mooie zomerse donderdagavond kwamen we bij elkaar in de huiskamer van de SV. Sommigen hadden elkaar al in geen jaren gesproken. Sommigen komen nog af en toe of zijn er juist elke wedstrijd nog, en sommigen waren al heel lang niet meer op De Vijverberg geweest. Soms had de manier van afscheid een kras achtergelaten.

Deze avond kwamen ze weer samen in de huiskamer van onze SV Superboeren. Vragen stellen was niet nodig want de ene naar de andere anekdote vloog ons om de oren met de nodige lachsalvo’s . Deze zeer gezellige en zeer geslaagde avond was goud waard en hopelijk een opstap naar meer.

Het was eind jaren ’80 tot wel halverwege het eerste decennia van deze eeuw dat deze groep mensen in allerlei functies actief waren voor onze Supporters Vereniging, die toen nog de naam droeg SV Vriendenkring “De Graafschap”. De meesten van hen waren bestuurlid. Ze regelden de merchandising, busreizen (met loterij), bingo avonden, darttoernooien en  de “club van de week” met de Jan Vreman penalty bokaal. Sommigen waren zelfs nog actief voor de jeugdopleiding.

Geheel toevallig begint ons gesprek bij de merchandising…

Ik begreep dat de eerste merchandising niet door de club maar door de SV is opgezet? Hoe kwam dat zo tot stand?

Piet: de eerste merchandising is inderdaad door de SV opgezet. We verkochten zo voor 500 euro per wedstrijd zegt Dinie. Maar de eerste artikelen werden vanuit een koffer verkocht, haha zegt Willy. Joop: Maar alle winst ging naar De Graafschap. Toen we begonnen in het oude stadion zaten we nog helemaal achterin, in een ruimte waar we dan ook konden vergaderen. Later pas kregen we hieronder de nieuwe Spinnekop een eigen hok.

Club van de week:

Ronnie verzorgde samen met zijn toenmalige vrouw Sylvia de “club van de week”. De kinderen mochten dan net als tegenwoordig aan de hand van de spelers het veld op.

Kijk die tijd hier vergeet ik nooit meer zegt Ronnie. Ik woon nog vlakbij het stadion en als ik er langs fiets of loop denk ik altijd aan de club van de week. Toen ik laatst met mijn broer bij de wedstrijd tegen Den Bosch was zei ik, kijk daar heb ik ook gestaan. Dat waren mooie dingen. Je maakte de kinderen heel blij. Maar als je dan in de spelerstunnel stond dan voelde je de spanning bij de spelers en de kinderen. Dan hoorde je de noppen op de tegels en dan kwamen ze eraan. Ja dat was wel wat.

Busreizen

Willy: ik heb eerst 3 jaar in het bestuur gezeten, daarna naar de activiteitencommissie en verzorgde ik de busreizen. Dat was soms best een heel gedoe om al die tray’tjes frisdrank in mijn kleine Corsa mee te nemen, hahaha! En de zakjes chips erbij, ik sjouwde me kapot! Haha! En dan reden we nog amper op de snelweg of ze begonnen al met  “lootjes, lootjes!”. En dan ging Marcel (MM: toenmalige vaste supporter) natuurlijk altijd rond met de pet voor de chauffeur. Later ben ik nog kantinediensten gaan doen bij de jeugd.

Busje 1 was gewoon lachen. Meestal gingen ze al vroeg de bus in en uit om snel een jas of tas op een plek te leggen om zo met vrienden bij elkaar te zitten. Ronnie: en “de ijsmeester” hebben we ook nog meegemaakt, hahaha! Willy: Weet je waar ie woont tegenwoordig? In New York! Ellis: Michel Supheert! We passeerden het bordje Groningen toen de buschauffeur werd gebeld. Wedstrijd afgelast vanwege sneeuw…Dus we draaien om en bij een stopplaats dacht Michel laat ik eens even voelen hoe dik het ijs is op de sloot? Hij gaat erop staan en zakt zo  door het ijs. Ronnie: en sindsdien noemden we hem “de ijsmeester” elke keer als we hem tegenkwamen, hahaha! Hij zat de rest van de terugweg bij mij voor te kleumen zegt Willy.

Dat is eigenlijk best een leuk idee voor een interview; hoe gaat het nou met “de ijsmeester”? Ellis: Weten jullie nog dat we naar Heerenveen reden en al een half uur allemaal mensen naast ons aan het wijzen waren? Toen werd de chauffeur gebeld dat we bijna een klapband hadden. Daar kropen we een door het oog van de naald. Joop: Maar uit naar Helmond Sport dan? Toen vloog er ineens een steen door de ruit daar.

Piet: Ooh ja! Toen nam ik het een keer van je over Willy! Nooit trammelant, was jij op vakantie en toen vloog die steen door de ruit! Piet: En toen we naar VVV uit gingen dan. Kwamen we in de file, belden we Jos Geerken op of de wedstrijd later kon beginnen omdat we in de file stonden. Had hij geregeld dat er een Politie escorte kwam. Met 80 km/uur gingen we door Venlo heen.

Elles: Ik ging ook een keer met Wilko Linnenbank en Erik Keurntjes naar Veendam uit rond Sinterklaastijd. We zaten op de hoofdtribune. Onder ons zat het bestuur van De Graafschap. Maar omdat hij heel hard regende werden zij helemaal nat. Het werd 3-0, 4-0, 5-0…En toen dachten we, we stappen op. We werden toegezongen “Dag Superboeren, daag, daag, daag…. Willy ooh ja: net als dat we elk seizoen naar Utrecht uit moesten rond Sinterklaas. Precies hetzelfde liedje…

De Vriendenkring had in die tijd bij de fanatieke aanhang een niet al te best imago

Willy, ja dat klopt, het was niet de allerbeste combinatie. Joop: Wij hadden beetje het gezapige imago. Maar toen Jacco Swart ineens met een dat lelijke nieuwe logo aankwam hebben wij ons er samen aardig tegen verzet. Dat is samen gegaan met de OSD, de toenmalige Onafhankelijke Supportersvereniging Doetinchem. Toen kwam dat spandoek met “Nieuw logo, nee”. Daarin zijn we wel geslaagd om het tegen te houden. Dat was die rare komeet met de kleur geel erin, dat toch wel deed denken aan de rivaal Vitesse. Als compromis is het huidige logo ontworpen, door de supporters tijdens een ontwerpwedstrijd.

Eerste website

Joop: Samen met André kaal heb ik een eerste website opgezet. Foto’s plaatsen van het uitvak en allerlei verhaaltjes. Nu doe ik alleen nog foto’s maken voor De Graafschap. Maar op een gegeven moment had ik dus een verhaaltje geplaatst over een ruzie tussen Hans van de Haar en Milan Berck-Beelenkamp dat in de kleedkamer was gebeurd. Werd ik gebeld door Peter Bosz hoe ik aan die informatie kwam en dat dit direct van de website moest als ik geen problemen wilde? Maar omdat Ik op het werk was moest in hals over kop naar huis. Ik moest mijn excuses aanbieden aan Hans van de Haar. Daarom stond ik later met hem op het veld. Dat komt wel, zei Hans met wie ik nog steeds goed contact heb. Later vertelde Hans dat dit het beste was dat hem was overkomen, want sindsdien had hij alle wedstrijden gespeeld! Maar ik moest me melden bij Peter Bosz op het kantoor. Nou, dan sta je wel te zweten hoor! Maar mijn bron heb ik nooit onthuld aan hem, want dat wilde hij natuurlijk wel weten. Later is de eerste website voor de SV opgezet door Remco Hogeweide.

Missen jullie het niet, als we nu zo weer samen zijn?

Piet en Dinie: Nu we weer lekker bij mekaar zitten is dit wel heel leuk. Ronnie: Die laatste thuiswedstrijd heb ik echt genoten van de sfeer, dan mis ik het wel. En als ik nu de “club van de week” zie, dan wel. Maar als vrijwilliger niet meer. Dinie, wij zitten vaak heerlijk op de camping de Wrange, dus die sfeer krijgen wij wel mee hoor. We volgen het ook wel. Piet: We krijgen ook gelijk appjes als er gescoord is.

Na jullie hebben nieuwe vrijwilligers de handschoen opgepakt. Wat vinden jullie ervan wat er nu staat?

Ronnie met knipoog; Dit kantine’tje hier…ik vind het echt geweldig wat de jongens hier gedaan hebben. En dan dat plein. Nu kun je zelfs een patatje halen. Piet: Wat Ben in de kop heeft zitten, heeft hij niet in zijn kont. Ellis; Het zijn ook allemaal kleine dingen bij elkaar die de club zo mooi maken. Piet: die hier op kantoor zitten zien die denken daar helemaal niet aan. Je merkt er maar weinig waardering van.

Laatste rondje: Wat is nou jullie persoonlijke mooiste moment?

Ronnie: De club van de week. Maar ook wel die laatste wedstrijd met NAC toen Ferry van Vliet is overleden. Dat waren een hoop emoties. Die wedstrijd had nooit gespeeld mogen worden. Die dingen vergeet ik nooit weer. Ook de busreizen, dat ging nergens over. Dat zijn mooie herinneringen.

Piet: Dat we naar Feyenoord gingen en daar wonnen. Dat de stewards zeiden “hou je rustig zo want er kan zo weleens een beste opstand komen”. Dus we komen bij de uitgang…kregen we allemaal applaus! Maar ik mis wel de yoghurt gums die jij altijd meenam Ellis!

Dinie: Ik vond de busreizen altijd het mooist. Daar hebben we het meeste mee meegemaakt. Positief en negatief. Weinig negatiefs hoor. Maar ze konden ons wel schieten dat “Busje 1”, maar het was altijd gezellig!

Joop: dat ik mee mocht met de trainingskampen, zoals naar Belek en Antalya in Turkije. Vanuit de SV hebben we een keer een trip naar Engeland georganiseerd. Zijn we naar Stefan Postma gegaan bij Aston Villa. Het dieptepunt was natuurlijk dat ik bij Peter Bosz op het matje kon komen.

Ellis: Wat voor mij het belangrijkste was dat ik mijn vrienden eraan heb overgehouden. Het ging niet zo om het voetbal, want goed voetballen doen we hier toch bijna nooit, haha! Het ging mij om het randgebeuren. De Graafschap is niet wat op het veld staat, De Graafschap zijn mijn vrienden.

Willy: Leuke dingen, verdrietige dingen, de vrienden die je er aan overgehouden hebt. Dat is eigenlijk met geen pen te beschrijven!

OPROEP:
We hebben voor dit interview een aantal oud bestuursleden en vrijwilligers van de Supporters Vereniging gevraagd te komen. Helaas konden we in korte tijd niet iedereen contact krijgen. Toch willen wij heel graag weer in contact komen met iedereen. Ben jij ook oud vrijwilliger of ken je iemand die ook vrijwilliger was van de SV? Wij komen heel graag met jullie/ze in contact. Stuur daarom alsjeblieft een mail naar info@superboeren.nl