Erelid Simon Kistemaker "De Kist" overleden

Met grote verslagenheid hebben wij kennisgenomen van het overlijden van onze oud-trainer en erelid van onze club Simon Kistemaker. Simon leed al een aantal jaren aan een slopende ziekte en is 81 jaar oud geworden.

Simon werd geboren in IJmuiden op 29 augustus 1940. Op 23 augustus 1989 kwam hij als opvolger van Ben Zweers in dienst van De Graafschap. Hij bleef 4 seizoenen trainer van club waar hij naar eigen zeggen zijn beste periode kende. Een ‘match made in heaven’, een geval van de juiste man op precies de goede plek in de tijd, op een manier zoals je die zelden ziet.

In het seizoen 1990/91 werd hij ongeslagen kampioen van de eerste divisie. Dat deed hij met een team dat bestond uit een stel Achterhoekse jongens aangevuld met een aantal kwaliteit spelers van buitenaf. Het jaar daarop eindigde hij met zijn team als 17^e, waarop degradatie volgde. Na het seizoen 1992/1993 vertrok hij met pijn in zijn hart naar zijn andere liefde namelijk Telstar.

De flamboyante Noord-Hollander is niet met een woord te karakteriseren. Simon was als trainer een sympathieke branieschopper. Iemand die met beide benen op de grond bleef staan. Simon was niet bot en moeilijk maar wel kon hij direct zijn. Duidelijk en eerlijk. Voor zijn spelers was hij goud waard. Hij was een van de weinige trainers in het betaald voetbal die bleef wie hij was. Wars van kapsones, rustig en relativerend, bewust afstand nemen van de glitter en glamour die gebruikelijk is in de voetbalwereld. Iemand die de harten van ons Achterhoekers stal met voetbal waar de passie van af droop. Hij was het ook die na zijn komst naar Doetinchem weer leven pompte in de dooie boel die het toen was. Van 1200 toeschouwers gingen we naar 7 tot 8000 man per wedstrijd. Graag had hij de Graafschap uitgebouwd tot een stabiele eredivisieclub. Nog steeds is hij mateloos populair bij zowel de clubs als de toeschouwers waar hij werkzaam is geweest.

Voor de buitenwereld mocht Kistemaker dan bekend zijn als iemand die een stadion in vuur en vlam kon zetten, was hij eenmaal thuis dan luisterde hij het liefst in zijn eentje naar klassieke muziek.

Het voetbal dat de ploegen onder Simon Kistemaker speelden was gebaseerd op het Engelse spel. Het credo van Simon was: Dat voetbal strijd is, waar sliding en tackles bij horen. Als dat niet meer mag verkracht je het voetbal en kun je beter zaalvoetbal gaan spelen. Je moet niet alleen leren uitdelen maar ook leren incasseren. En nooit proberen een ander een kaart proberen aan te naaien. Hij speelde met zijn ploeg altijd op de helft van de tegenstander, scherp en agressief tot aan het toelaatbare. Dat kenmerkte ook zijn karakter en zo werd er ook getraind.

Op 9 december 2013 vond er in Paddy’s Pub een goed bezochte supportersavond plaats. Hoofdgast was Simon Kistemaker met zijn vrouw Thea en Hans Kraaij. Talloos waren die avond de vele mooie anekdotes en verhalen uit zijn Graafschap periode. Wie kent ze niet. Van pornofilms kijken in de bus, over voorzitter Anton van Kooten die als varkensfokker een uitstekend zakenman was tot aan het verhaal dat Hans Kraaij een stuk uit het oor moest bijten van Pierre van Hooijdonk. Al dit soort verhalen zijn ooit vorm gegeven in het prachtige boek van Yoeri van den Busken De Kist de laatste culttrainer van Nederland.

Legendarisch zijn ook zijn vele uitspraken zoals: Ik laat mijn hoofd niet hangen. Want als je met gebogen hoofd langs de lijn gaat zitten zeiken ze op je kop. Zo noemde hij scheidsrechter IJkhout ooit brandhout. Het is onacceptabel dat zo'n man in het betaalde voetbal fluit. Het is een piepeltje, een slechte scheidsrechter. Of die middag toen De Graafschap tegen Vitesse moest spelen toen hij tegen Vincent Vermeij zei dat hij zijn kloten er af moest  werken. Prompt scoorde de spits 2 maal. Ook introduceerde hij het woord “klootviolen” voor zijn collega's die zich met gevlei populair probeerden te maken bij clubbesturen. Over de behandeling aan zijn hersentumor liet hij zich uit met de woorden "Daar heb ik me toch een zooitje radioactieve straling in mijn kokosnoot gekregen"

De Kist kwam samen met zijn vrouw de afgelopen jaren nog een aantal keren naar Doetinchem. Zo ook in februari 2016 toen hij voorafgaand aan de wedstrijd tegen Vitesse benoemd werd tot erelid. Het lidmaatschap had hij dubbel en dwars verdiend. Een staande ovatie en het luidkeels schreeuwen van het 6-delige lettergreep woord Si-mon Kis-te-mak-er viel hem ten deel.

Na een prachtige en rijke loopbaan die hem langs verschillende clubs voerde stopte hij in 2009 met het trainerschap. Graag was hij daarna nog weer verhuisd naar de Achterhoek. Wellicht met het idee in zijn achterhoofd om nog eens wat dingen te gaan doen voor De Graafschap. Helaas is het zover nooit gekomen.

Een aantal jaren geleden werd Simon zwaar ziek. Strijdlustig als hij was overwon hij prostaatkanker, een hersentumor en een hartoperatie. Hij had de wil om te winnen en straalde dit ook uit, geholpen door zijn steun en toe verlaat Thea. Op 19 juli 2020 overleed zijn ziel en zaligheid na een kort maar hevig ziekbed op 72-jarige leeftijd aan de gevolgen van alvleesklierkanker.

In de nazomer van 2020 wordt Simon opnieuw zwaar ziek. Nu moest hij zonder zijn Thea nog een keer de strijd aan gaan. Op 23 november 2021 kwam er ook een einde aan de blessuretijd van deze "wedstrijd".

Met het overlijden van Simon Kistemaker verliest de voetbalwereld een markante man en een onvergelijkbaar fenomeen. De Achterhoek huilt vandaag maar Simon en Thea zullen voor altijd in de Achterhoekse harten blijven zitten. 

SI-MON KI-STE-MA-KER!

SV Superboeren wenst familie en nabestaanden veel sterkte met dit verlies.

SV Superboeren heeft namens het bestuur, vrijwilligers en haar leden bloemen gelegd bij de muurschildering van Simon op het Spinnekopplein.

Gerelateerde nieuwsberichten

• 29-11-2021 Indrukwekkend afscheid van Simon Kistemaker